Coś pysznego w zabawie u Renaty nieco mnie zaskoczyło.
Lubię eksperymenty kulinarne - typu quesaddilla z kurczakiem, sushi w wersji japońskiej czy gimbaby w wersji koreańskiej. Rzadko piekę jakieś słodkości, bo jestem z tych wiecznie odchudzających się. A jak już piekę to albo placuszka znajduszka, czyli najzwyklejszą tartę z jabłkami albo tradycyjny placek drożdżowy z kruszonką lub owocami sezonowymi i kruszonką. Nie cuduję za dużo, bo mi się nie chce... 
Oczywiście, coś pysznego to nie tylko słodkości, ale postanowiłam pokazać, to co faktycznie lubię, więc codziennie jest kawa i frywolitka, a czasami do kompletu kawałek placka :)

 

Post wędruje na zabawę u Reni - Coś prostego - coś pysznego :)

 Marzec rozświetlił się słońcem i dobrze, bo po tych szaroburych zimowych dniach większość z nas zatęskniła za wiosennymi promieniami, nieśmiało pokazującymi się roślinkami, listeczkami, kwiatami i pozytywną energią. 

Jeszcze chwila, a blogi, FB i Instagram zaroją się od wielkanocnych pomysłów i ozdób. Nie chce mi się ciągle kupować nowych dekoracji, raczej tworzę coś z czegoś innego, ale frywolitki nie da się zrobić  z czegoś innego, musi powstać od podstaw. Od pierwszego supełka, który zapoczątkuje cały wzór. 

Dzisiaj jajco w koronce. Od kilku lat używam wydmuszek gęsich jaj, które zamawiam na Allegro. O dziwo, zawsze przybywały w nienaruszonym stanie. Prędzej ja - osobiście czynię wśród nich straty. 

Jajco w koronce wędruje na zabawę u Splocika.

Pozdrawiam,

Anetta (Jamiolowo)

 Mróz trzyma mocno, choć pod koniec tygodnia ma być już lepiej, a ja na przekór zimowej aurze supłam wiosenną serweteczkę.

Jest to frywolitkowa serweteczka "Pelargonia", której wzór opracowałam dwa lata temu w ramach współpracy z Fabryką Nici Ariadna S.A. z Łodzi na potrzeby charytatywnej akcji #przyjemnosc tworzenia. Celem akcji było wsparcie działań Fundacji Słonie na Balkonie, która udziela pomocy dzieciom w kryzysie psychicznym. Pisałam o tym wielokrotnie na FB i Insta .

Serweteczce jest dobrze w każdym kolorze:) Ta z pierwszego zdjęcia to najnowsza produkcja z myślą o wiośnie i Wielkanocy, stąd te tradycyjne kolorki kojarzące się  ze świętami.

Serwetki wysupłane są nitkami nr 20 i maja około 12cm średnicy.

Poniższe zdjęcia pokazują serwetki, które powstały w ubiegłym roku. A inspiracją do powstania wzoru były kolorki moich pelargonii, które od lat uprawiam wokół domu, na balkonie i tarasie. Moje pelargonie zawsze  są w takich samych kolorach -białym, jasnoróżowym i czasami różowym (ostatnie zdjęcie).

Serweteczkę robi się bardzo szybko, bo jest łatwa nawet dla osób początkujących. Na YT jest filmik, w którym objaśniam -co i jak robić, jeśli ktoś miałby problem z wysupłaniem serweteczki (  FRYWOLITKA CZÓŁENKOWA ). Schemat PDF można pobrać z linku pod filmem na YT.

Oczywiście, schemat i filmik dla osób zainteresowanych frywolitką :)
Jeśli ktoś miałby ochotę na przygodę z frywolitką, polecam swój kurs, który znajduje się tu na blogu - w zakładce po prawej stronie bloga.

Serweteczka jako mała dekoracja wędruje na zabawę u Splocika.

Pozdrawiam,
Anetta(Jamiolowo)

 W ubiegłym roku przeżywałam fascynację tzw. microcrochet, czyli  szydełkową drobnicą z cienkich nitek. Powstały wtedy różne kwiatki m.in. bukiet stokrotek, niezapominajek i hortensja w koszyczku, które pokazywałam tu na blogu. 
Dorobiłam kwiateczki gipsówki i lawendę. I ułożyłam- jak prawdziwa florystka -taki oto bukiecik z szydełkowych kwiatków.

Szydełkowanie kwiatków nitką Muza 50 lub Rhapsody 80 to prawdziwe wyzwanie. Na YT znajduje się dużo filmików, jak zrobić takie drobne kwiateczki, listeczki czy owoce. Jedne objaśniają temat lepiej, inne nieco gorzej, ale jak ktoś chce to na pewno znajdzie coś dla siebie.

Bukiecik wędruje do Reni jako przykład flory :)

I tyle na dziś.

Pozdrawiam,
Anetta (Jamiolowo)

 Jak już wcześniej wspominałam, lubię robić duże frywolitkowe serwety. Nie chodzi o to, że mój dom jest pełen serwet...Nie jest. Mam jedną serwetę na stole i tyle, ale lubię je robić. Lubię patrzeć, jak przybywa robótki. Lubię wybierać kolorki i tworzyć później fajne kolorystyczne kombinacje. Nie lubię pstrokacizny i przypadkowo dobranych kolorków. 

Nie robiłam do tej pory wzorów Jana Stawasza z różnych względów, o których nie będę się rozpisywać, bo to dzisiaj nie ma większego znaczenia. Moja mama kupowała przed laty czasopisma z wzorkami - przede wszystkim szydełkowymi. Były to m.in. "Moje robótki". Gazetka znana i lubiana:) 

W latach 2005-2010 czasami zdarzały się tam frywolitkowe wzory przede wszystkim J. Stawasza, później również innych frywolitkowych twórców.
Zafascynowana wielką serwetą zwaną "Monster doily" odszukałam czasopismo z sierpnia 2007 roku i  wybrałam kolory, stawiając tym razem na kilka odcieni beżu. Rzadko robię coś beżowego, bo do niczego mi nie pasuje :D

Zaczęłam sobie supłać ok. 20 stycznia tego roku. Supłało się całkiem miło, aż nagle okazało się, że wzór w gazetce jest niekompletny - brakuje liczby supełków w kilku miejscach. Na różnych grupach znalazłam dość rozbieżne informacje nt. "zagubionych" cyferek, więc przeliczyłam sobie te supełki i zrobiłam po swojemu. Serweta leży płasko - nie ściąga się, nie faluje, więc jest dobrze.

Nazwa " Monster doily"  chyba pochodzi od monstrualnych rozmiarów, bo Stawasz na początku swej działalności frywolitkowej z reguły używał nitki nr 10, więc serwety były wielkie. Ta według autora ma ok. 82 cm średnicy. Myślę, że moja tak olbrzymia nie będzie, bo robię ją nitkami nr 20.

Na pierwszym zdjęciu jest 9 okrążenie, które właśnie kończę. Kolejne zdjęcia przedstawiają postęp pracy nad serwetą.

Ciąg dalszy nastąpi, bo jestem w połowie serwety;)

Pozdrawiam,

Anetta(Jamiolowo)

Ostatnio testowałam frywolitkowy wzór Lillian Yeung z Kanady. Jest to wzór krzyża , a konkretnie krzyż jest zakładką do książki. Może w zamyśle autorki do Biblii... Nie wiem, nie dopytywałam się, w każdym bądź razie poczyniłam taki oto krzyżyk.

Delikatny i piękny krzyżyk wymaga nieco pracy. Wzór wygląda na prosty, ale wymaga nieco większych umiejętności technicznych niż tylko podstawowe, ponieważ należy umieć zrobić CWJ oraz JK.  Wymiary krzyża wykonanego nitką Muza 50 to ok. 13,5cmx9,5cm. Ogonek zrobiłam klasyczną józefinką z drugiego ds. 

Przeczytałam to, co napisałam i pomyślałam, że brzmi to jak tajny szyfr dla wtajemniczonych - CWJ, JK czy ds.
Niewtajemniczonym we frywolitkową terminologię wyjaśniam:

 * CWJ jest to rodzaj połączenia kółka z łukiem prawie niewidocznego (Cathrine Wheel Join).
 *JK to Josephine knot to węzełek józefinka wykonany pierwszym lub drugim pół supełkiem z całego supełka zwanego double stitch, czyli w skrócie ds ;) 

I tajemnica wyjaśniona.

Wzór jest dostępny na Etsy w sklepie LillianTatLace.

Krzyżyk -zakładka do książki wędruje na zabawę u Splocika - Małe Dekoracje.

 Po kolorystycznej wpadce, którą opisałam w poście wcześniejszym, musiałam odetchnąć nieco od tego wzoru i spraw, które niestety zamiast się rozwiązywać, zaczęły się piętrzyć i gmatwać... Jak sami wiecie, nie ma w tym nic szczególnego - po prostu samo życie.

Tak jak już wspominałam- zakupiłam wzór na Etsy (sklep @tattingholic) i ponownie dobrałam kolory. A że był koniec listopada, to pewno podświadomie wybrałam delikatne szarości, śmietanki i subtelny jasny róż. Z nową energią przystąpiłam do supłania.

Środkowa część serwety zawiera motyw ananasów, bardziej popularny w serwetkach szydełkowych niż frywolitkowych. Jednak najbardziej urzekła mnie zewnętrzna część serwety - to niby obrzeże. Choć kiedy oddzielnie zrobiłam 48 jasnoróżowych kwiateczków, to nie byłam zbyt zachwycona... Ale chodziło o to, by oddzielić ten właśnie kolor i motyw kwiatka.

Serweta jest dość duża - ma ok. 64cm średnicy bez blokowania i krochmalenia. Zrobiłam ją nitką nr 20. Zrobienie tej serwety z małymi przerwami, m.in. na Boże Narodzenie, zajęło mi ok. 5 tygodni.

Pozdrawiam,

Anetta (Jamiolowo)