Romantyczny ślub według Jane Austen

Lubię twórczość Jane Austen. Przed wielu laty, jako nastoletnia dziewczyna, zaczytywałam się w "Rozważnej i romantycznej", "Emmie" czy "Dumie i uprzedzeniu". Potem z przyjemnością oglądałam kolejne ekranizacje powieści Jane Austen, podziwiając grę aktorską, przepiękne plenery, cudowne stroje i klimatyczne wnętrza angielskich pałaców i domostw z początku XIX wieku.

 Jane Austen, tak sugestywnie opisująca dążenie panien ze średnich warstw XIX-wiecznej Anglii do z reguły szczęśliwego zamążpójścia, pozostała do końca swoich dni samotna, choć otoczona liczną rodziną, bliskimi, krewnymi i znajomymi...

Na ślub według Jane Austen podarowałabym pannie młodej perły, szal i egzotyczny kwiat... Dlaczego takie właśnie prezenty?

Perły

Komplet biżuterii zrobiony jest z perełek hodowlanych w kolorze bliższym ecru niż bieli, choć w  czasach Jane panna młoda raczej miałaby naszyjnik z pereł naturalnych i prawdopodobnie otrzymałaby go od swojej mamy... Celowo nie użyłam pięknych i jednolicie okrągłych pereł Swarovskiego, bo chciałam oddać ducha tamtych czasów. Jedyną ozdobą prostego naszyjnika, bransoletki i kolczyków są perełkowe gronka. Mam wrażenie, że w tamtych czasach nie było przesądów ślubnych dotyczących pereł, choć od wieków uważane są one za "łzy aniołów"...

Szal

Szal prawdopodobnie byłby koronkowy, ja niestety mogę ofiarować Jane ażurowy szal z czystej bawełny własnoręcznie zrobiony. Zresztą ówczesne panny spędzały wiele czasu na różnego rodzaju robótkach ręcznych - haftowały, dziergały, szyły... Mało kto wie, że na początku XIX w. pojawiła się moda na szale kaszmirskie, które osiągały zawrotne ceny. Takie szale narzucone na ramiona podkreślały smukłość sylwetek XIX-wiecznych panien, dodatkowo wizualnie wydłużonych przez krój sukien w stylu empire.

Orchidea

Egzotyczne kwiaty sprowadzano z licznych brytyjskich kolonii i hodowano w oranżeriach istniejących przy wielu pałacach. Były one wyznacznikiem statusu społecznego właścicieli. Dlatego ówczesna panna  mogłaby ozdobić włosy kwiatem orchidei będącym oznaką dobrobytu.

Komplet biżuterii wędruje na czerwcowe wyzwanie Szuflady :

 Pozdrawiam:)
Anetta

Jak w tytule - pokażę mój debiut dekupażowy.  Przedmioty wykonane techniką decoupage podziwiałam na Waszych blogach - bajeczne serca, śliczne podkładki, kolorowe deseczki, subtelne szkatułeczki... Postanowiłam spróbować, tym bardziej że kilka serwetek różnego rodzaju mam w domu:) 

Na początek postanowiłam zrobić podkładki pod kubki ze spękaniami... Hmm...może pomysł był trochę zbyt ambitny, ale bez prób i pomyłek nie ma nauki:)

Oczywiście każda podkładka jest inna, bo spękań chyba nikt nie jest w stanie przewidzieć. Motyw z serwetki wyglądał nieco inaczej, więc musiałam go dopasować do swoich potrzeb i wizji - i to mi się bardzo podoba w decoupage'u.

Użyłam drewnianych podkładek, farb akrylowych w odcieniu ivory i lekkiego brązu, Mod Podge'a, preparatu do spękań i na koniec 2 w 1, czyli lakieru z werniksem. Brzegi wytuszowałam brązowym tuszem...Popełniłam kilka błędów, ale to chyba jest nieuniknione, dlatego proszę o wyrozumiałość:)

Może te moje maki nie są zbyt klasyczne, bo są żółte i w niewielkiej ilości czerwone,ale maki to maki, bez względu na kolor - zwiewne i ładne...

Maki powędrują na wspólną naukę decoupage'u u Renaty i Justyny

 Szczęście i prezenty

Iza świętowała "półrocznicę" swojego bloga i z tej okazji zorganizowała rozdawajkę. Zobaczcie, jakie śliczności otrzymałam.Najpierw chwila niepewności ...a potem prezenty.

Na drewnianych zakładkach nie doszło do przebarwień drewna, jak miało to miejsce przy wikolu. Celowo je trochę pomazałam brązowym tuszem, żeby nadać im kolorytu w stylu vintage:) Zakładki ozdobiłam lakierowanym sznurkiem, różyczkami i maleńkimi perełkami Swarovskiego.

Jestem zadowolona z Mod Podge i na pewno często będę go wykorzystywać w swoich pracach.

Transfery metodą prób i błędów

Ciągle tkwię w transferach, szukając najlepszej metody dla mnie. Efekty, jak już pokazywałam wcześniej, są różne - raz coś wychodzi lepiej, raz gorzej... Poszukałam na allegro wyrobów drewnianych i zakupiłam kilka zakładek do książek, podkładek pod kubki, serc mniejszych i większych oraz ozdobnych deseczek w różnych kształtach z myślą o decoupage'u. Pan sprzedawca dorzucił jeszcze sporo gratisowych ozdóbek - ptaszków, owalnych deseczek, aniołeczków, więc jestem mu wdzięczna:)

Transfer na wikol

Postanowiłam poćwiczyć jeszcze transfer na wikol, który zakupiłam w pobliskim markecie budowlanym za kilka złoty...Efekt końcowy jest taki:

 Dokonałam klasycznego transferu na klej, czyli przykleiłam wydrukowany obrazek, zostawiłam zakładkę na noc i następnego dnia po zwilżeniu delikatnie zrolowałam papier. Obrazek też się gdzieniegdzie przetarł, ale skoro miało być w stylu vintage, to nic nie szkodzi.

Popełniłam jednak dwa błędy. Pierwszy - należało wysmarować klejem całą powierzchnię zakładki, ponieważ część bez kleju ma nieco inny odcień niż ta z klejem... Drugi błąd był zdecydowanie gorszy - użyłam szybkoschnącego lakieru z wspomnianego marketu budowlanego i nagle obrazek zaczął się z lekka rozpływać, a lakier faktycznie był szybkoschnący, dlatego w przyszłości postanowiłam używać swojego zwykłego matowego werniksu, do którego mam zaufanie.

Pierwszą stronę ozdobiłam "kompozycją" ze wstążeczką, koroneczką i materiałowym kwiatkiem, druga strona jest na tyle wymowna, że chyba nie potrzebuje dodatkowych zdobień.

 Słowo o książce w tle...      

Może jeszcze słowo o książce, na której pokazuję zakładkę - są to  "Kukły norymberskie" pochodzące z 1929 r. i pomimo częściowej reformy pisowni języka polskiego pełno tam "kwiatuszków" językowych, które dzisiaj uznano by za rażące błędy ortograficzne...

Jak widać tył figurki również jest elegancko obmalowany z najmniejszymi detalami. Ubranko to tradycyjny fartuszek z falbankami, guzikami, kokardami i staromodna sukieneczka w drobne kwiatki ręcznie malowane. W łapkach trzyma słój z nalewką cytrynową, bo to żółte w środku to cytryna:)

Malowanie każdego płateczka z kwiateczka działa na mnie relaksująco...Po prostu skupiam się na pędzlu, farbie i kocie ...i maluję... Wiem, że brzmi to niewiarygodnie, ale tak właśnie jest -pełnia skupienia i malowanie drobiazgów.

Patrząc  w te zielone oczęta, aż chce się zapytać "Czy te oczy mogą kłamać?".

Jak widzicie inspiracją do tych słoików, którymi ozdabiam moje koty, jest fartuszek i ręczniki kuchenne, które kupiłam kilka tygodni temu w Biedronie. Zakochałam się w tym "słoikowym" wzorze od pierwszego wejrzenia:))

 Serce z masy solnej

Serce powstało wtedy, gdy hurtem produkowałam ozdóbki z masy solnej. Zawsze produkuję większą ilość serc - mniejszych, większych, gładkich i z wzorkami, bo nigdy nie wiadomo, do czego mogą się przydać:)

Cykliczne kolorki i ecru

Kiedy Danutka ogłosiła majowy kolor w cyklicznych kolorkach, ucieszyłam się, bo lubię ecru jako kolor neutralny. Noszę go chętnie wiosną, latem i jesienią, czyli przez 3/4 roku:) Wydawało się, że taki ładny kolor nie powinien nikomu sprawić kłopotu...I tu się pomyliłam. Cały czas myślałam, co tu wyprodukować w tym kolorku... Kot odpadał, bo byłby nijaki. Biżuteryjka mogłaby być, ale nie chciało mi się przebierać drobniutkich kamyczków mokaitu, żeby wybrać coś faktycznie w tym odcieniu... Nie miałam żadnego pomysłu i wtedy stwierdziłam, że dawno nie zdobiłam serca. 

Pomalowałam je, odrapałam i znowu wpadłam w zadumę, co dalej. Pomyślałam o transferze... Wzory mam wydrukowane od jakiegoś czasu, więc należało coś wybrać i tylko przenieść. Ostatnio czytałam u Was o olejku lawendowym wykorzystanym przy "transferowaniu". Użyłam go. I tak jak lubiłam lawendę, tak chyba już nie lubię, a kuchnia może wywietrzeje za pół roku... Transfer wyszedł tak sobie - zrobiłam Paryż, aniołka, vintage passion i coś tam jeszcze.

Wkoło zielono, więc zielone howlity doskonale wpisują się w ten nastrój powszechnej, majowej zieloności i wiosennej radości:) 

Dzisiaj pokażę komplet - kolczyki i zawieszkę . W roli głównej talarki howlitu różnej grubości i wielkości. Kolor jest ładny - wiosenny z widocznymi żyłkami charakterystycznymi dla howlitu. Niestety, kamień jest barwiony, bo naturalną barwą howlitu jest biel... Komplet wykonany jest w srebrze. Drut srebrny (próba 925) ręcznie pozwijałam, aby stworzyć ozdóbkę na wisiorku i  "spiralki" kolczykach. Myślę, że całość idealnie współgra z majowymi klimatami:)

Jako ciekawostkę dodam, iż uważa się, że howlit posiada magiczne moce (!), m.in. zapobiega zdradom, kłamstwom, nieczystym intencjom itd... Oczywiście, jedni w to wierzą, inni nie, ale to już indywidualna sprawa każdego z nas.

Pozdrawiam,

Anetta