Szydełkowe mandale w morskich kolorach      

Za oknem szaro-buro i nijako, a u mnie na przekór listopadowej aurze kolorowo:)

Dzisiaj pokażę szydełkowe podkładki pod kubki w pięknych morskich kolorach. Turkus przeplata się z niebieskim, jasnoniebieskim i waniliowym... Kolorki żywe, intensywne, ale uspokajające i relaksujące.

Pożegnanie z frywolitką igłową      

W poniedziałek postanowiłam zmierzyć się z czółenkiem...I się zaczęło... Obejrzałam kilka filmików na YT. Wszystko było jasne i proste - przynajmniej w teorii. Przystąpiłam do dzieła i zonk!

Bez problemu opanowałam te właściwe ruchy - wychodziły piękne supełeczki, ale nie na tej nitce, na której powinny być.  No to obejrzałam jeszcze raz kilka filmików po polsku, rosyjsku, angielsku i włosku. I nic...

Nadal robiłam źle - przede mną leżał stos pociętych nitek, które spętliły się już po pierwszym supełku. Czułam się sfrustrowana, bezsilna i prawie łzy się polały, bo ciągle nie wiedziałam, co jest nie tak...

Wreszcie przygotowałam sobie pomoc dydaktyczną w rozmiarze XXL.

I zaskoczyło! Przerzuciłam się na czółenko, najpierw wychodził 1 supełek poprawny na cztery spartolone, potem powoli proporcja zmieniła się - na szczęście:)

 Elegancka szydełkowa serwetka w kolorze cappuccino

Dzisiaj pokażę serwetkę, o której już wspominałam wcześniej - najpierw w trakcie robienia jej, a potem po skończeniu, ale jakoś nie było okazji, by pokazać ją w pełnej krasie. Serwetka ma ładny kolor ciepłego beżu - odcień cappuccino lub jak kto woli kawy z mlekiem.

Jej średnica wynosi prawie 80 cm. Nie zużyłam na nią przewidywanych 200g tylko trochę mniej, ale dokładnie nie wiem, bo nie zważyłam robótki po skończeniu. Upięcie serwetki w celu naprężenia było z lekka męczące i nużące- palce i szpilki ślizgały się na krochmalu okropnie. A po wyschnięciu okazało się, że i tak nie zrobiłam tego idealnie prosto... Trudno.
Wzór pochodzi z Robótek ręcznych nr 9-10/2015 i jest duży, co widać po  rozmiarach serwety. Niestety, nie  mogłam serwety sfotografować w całości, więc  pokazuję we fragmentach.

 

 

Rozczarowanie gazetkami z serwetkami i zapowiedź frywolitki

Dzisiaj kupiłam sobie nowe gazetki z serwetkami i właściwie nie ma w nich za wiele serwetek, za to dużo jest różnego rodzaju ozdób świątecznych, w tym szydełkowe postacie z szopki bożonarodzeniowej...
W ogóle ostatnio zauważyłam, że coś mi się profil bloga zmienił z handmade'owego w szerokim tego słowa znaczeniu na szydełkowy:)

Kończę już, bo frywolitka czeka.. O frywolitkach napiszę następnym razem, bo produkuję je dość intensywnie - oczywiście w miarę moich skromnych umiejętności. Kolejny wpis będzie o bezsilności, łzach i "frywoleniu"...

Pozdrawiam,
Anetta

 Szydełkowe dalie, czyli podkładki pod kubki

Ostatni wpis w tym miesiącu jest zainspirowany daliami - wspaniałymi kwiatami o wielu odmianach, kształtach i kolorach...Z tej kwiatowej inspiracji powstała szydełkowa produkcja, czyli komplet podkładek pod kubki.

Komplet na szydełku

Komplet to cztery serwetki pod kubki lub filiżanki robione na szydełku z nitki bawełnianej w dwóch kolorkach- brzoskwiniowym i waniliowym. Bardzo apetyczne kolorki:))

 Trudne początki nauki frywolitki

 Wspominałam ostatnio, że poznaję nową technikę- frywolitkę, która od kiedy pamiętam, wzbudzała we mnie niekłamany podziw, zachwyt i zdumienie... Podziwiałam Wasze prace, m.in.  Reni, Justyny, Oli i wielu innych osób. Po ciuchutku podziwiałam i dojrzewałam, co zresztą sygnalizowałam w komentarzach:)) I wreszcie dojrzałam - i byłam mocno zaskoczona, ale od początku...

Brak odpowiedniego sprzętu

Po pierwsze nie mam niezbędnego sprzętu, czyli nie mam, ani czółenka, ani igły do frywolitki, ale pragnienie spróbowania było silniejsze. Przypomniałam sobie, że latem kupiłam komplet dość długich igieł do szycia m.in. skóry, ale kiedy chciałam uszyć dziecku buty na konkurs stroju średniowiecznego  niespodziewanie odpadł czubek igły. Nie wiem, dlaczego nie wyrzuciłam tego od razu, tylko schowałam do opakowania z pozostałymi igłami... Kilka dni temu wyjęłam tę zdezelowaną igłę i stwierdziłam, że mimo wszystko spróbuję...

Przeszukałam internet, ale znalezienie kursu, tutorialu lub choćby sensownych zdjęć z podstawami graniczyło z cudem. Jest mnóstwo kursów na polskich stronach, tylko kiedy dochodzi się do łączenia elementów, to nagle nie wiadomo, o co chodzi... Powiem szczerze, poczułam się nieco zniechęcona...

Aż wreszcie znalazłam kurs frywolitki igłowej od podstaw po włosku na YT. Pani wszystko dokładnie wyjaśnia, pokazuje co i jak robić, zwraca uwagę na pewne szczegóły. Nie znam włoskiego dobrze, ale uczyłam się jakiś czas temu i mniej więcej rozumiem, co pani mówi - na pewno nie wszystko, ale przynajmniej nie muszę liczyć oczek na ekranie, tylko robię tyle, ile pani każe:))

Nauka -podstawy i pierwsze frywolitkowe próby

Oto moje pierwsze wypociny z lekcji 1-9. Fakt, że kurs jest trochę monotematyczny, bo dominują kolczyki i bransoletki, ale mam nadzieję, że jak ogarnę podstawy, to i z większymi formami dam sobie radę.

Najpierw były supełki, pikotki, kółeczka i łuki... Potem kwiatuszek - pierścionek, bo to z koralikiem w środku od spodu ma łańcuszek z półsupełków, tzw. józefinkę i tworzy kółko pierścionka... I tu przekonałam się na własnej skórze, że nie każdy kordonek nadaje się do frywolitkowych produkcji. Ten  poniżej okazał się zbyt "włochaty" - po prostu z kwiatka wystawały kłaczki.

Jako kolejny wyprodukowałam kwiatek z koralikami bardzo nieudany, bo przegapiłam łączenie z pikotkiem i płatki rozlazły się dołem, i jeszcze nie bardzo wiedziałam, o co chodzi z obracaniem robótki.

Potem były pierwsze kolczyki z koralikami...Pani z filmiku robiła je na 6 płatków, ale mnie się bardziej podoba nieparzysta liczba płatków w kwiatku.

A w lekcji 8. i 9. były kolczyki w kształcie pełnego kwiatka -te z pierwszego zdjęcia wpisu.

Dzisiaj poćwiczę romby i zamówię na allegro igły oraz czółenka, bo na frywolitkę czółenkową przyjdzie czas, jak opanuję igłę. P.S. -na czółenka przyszedł czas szybciej niż myślałam :)) Zapraszam na mój kurs frywolitki czółenkowej dla początkujących.

Pierwsze wrażenia z nauki frywolitki

Pokazuję te moje próby, choć dla kogoś mogą stanowić przykład totalnego partactwa, ale nie od razu Kraków zbudowano i po prostu trzeba ćwiczyć, by poprawiać technikę i eliminować błędy. Muszę się Wam przyznać, że najtrudniejsze było dla mnie robienie  supełków na końcu każdego elementu. Pani na filmiku zgrabnie odwracała robótkę - ciach, mach i supełek był tam, gdzie powinien, a u mnie wychodziły cuda wianki, aż załapałam, o co chodzi i już jest lepiej:))

Ostatnie rękodzielnicze marzenie -technika brugijska

Jak wspominałam w poprzednim wpisie - podoba mi się wiele różnych technik rękodzielniczych, np. sutasz czy quilling, ale  nie ciągnie mnie w tym kierunku. Takim ostatnim marzeniem, które też od dawna siedzi we mnie jest technika brugijska na szydełku. Wiecie, to są takie szydełkowe podróbki koronek wywodzących się z Brugii. Mam  starą gazetę z serwetą wykonaną tą techniką i co jakiś czas zerkam sobie na nią z tęsknotą:)) Przez całe lata była poza zasięgiem moich szydełkowych możliwości i umiejętności, a teraz jestem gotowa stawić jej czoła. Może kiedyś...

Pozdrawiam:)
Anetta

Dzisiaj pokażę serwetkę zrobioną  szydełkiem w prawdziwie jesiennym kolorze... Według oznaczenia na banderoli jest to kolor złota. Nie będę zagłębiać się w kolorystyczne niuanse, tylko pokażę, co zrobiłam w trzech różnych aranżacjach.

Pierwsza  odsłona serwetki

Pierwsza aranżacja ze "zdekupażowanym" pudełeczkiem, które pokazywałam już wcześnie. Serwetka ma średnicę ok. 40cm. Wykonana została według wzoru z Szydełkowanie. Ażurowe sploty nr 4/2015. W ogóle w tym numerze czasopisma jest wiele ciekawych wzorów związanych z jesienią - są piękne serwety, szydełkowe dynie, kwiatki i inne ozdóbki.

Serwetka jest zrobiona z bawełny Pyramid i ładnie się formuje po upraniu i napinaniu.

Trzecia odsłona z pudełkiem Skarby jesieni

Ostatnia aranżacja z pudełkiem Skarby jesieni, które również pokazywałam kilka dni temu,  bo ciągle jeszcze jestem w jesiennych tematach i barwach.
Tak jak już wcześniej wspominałam z zagorzałej zwolenniczki białych serwet, zrobiłam się wielbicielką kolorowych dodatków, które wspaniale ożywiają pomieszczenia i stwarzają nieograniczone możliwości subtelnych zmian we wnętrzach, które już nam się nieco znudziły...

Wpis z serwetką wędruje na jesienną zabawę u Małgosi z Wytwórni MałejGosi

 Kilka słów o jesiennych postanowieniach i nowej technice

A Wy, jaką nową technikę rękodzielniczą, chciałybyście opanować w przyszłości bliższej lub dalszej?

Pozdrawiam,
Anetta

 Ametystowa biżuteria

W tym miesiącu w kolorystycznej zabawie u Danutki króluje kolor śliwkowy. Kolor sam w sobie ładny, ale raczej nie dla mnie... Ponieważ dozwolona była dość szeroka gama kolorystyczna od bladych fioletów do prawie granatu, więc postawiłam na fiolety, a konkretnie ametysty.

  

 Bransoletka z ametystów

Moja bransoletka jest skromna - składa się z samych ametystów różnego kształtu, wielkości i koloru. Jest tu trochę sieczki ametystowej, kilka kulek oraz bladofioletowe prawie przejrzyste kostki. Noszę ją z innymi bransoletkami, dlatego nie jest zbyt "gęsta".

Ametyst był uważany przez starożytnych Greków za kamień trzeźwości, stąd zresztą pochodzi jego nazwa...Starożytni, którzy nie stronili od suto zakrapianych winem uczt, wrzucali ametyst do kielicha z trunkiem w celu niwelowania skutków upojenia alkoholowego:))

Ametysty uważane są za kamień intuicji, proroczych snów, oczyszczenia i relaksu. Znam osoby, które wierzą w moc kamieni naturalnych, dla innych to po prostu bajki... Można w to wierzyć, albo nie - to już kwestia indywidualna. Kiedyś na pewnej amerykańskiej stronie widziałam np. bransoletki odchudzające z kamieni naturalnych w cenie całkiem sporej i co ciekawe - bransoletki szły jak świeże bułeczki, a naprawdę szału nie było w sensie wyglądu i doboru kamieni, ale klientki w komentarzach zapewniały, że chudną...Powiem szczerze, mam mieszane uczucia do takich rewelacji i sensacji, ale ponoć wiara czyni cuda, więc może kogoś odchudziła bransoletka...

       

Zdjęcia biżuterii robię na czarnej albo białej podkładce w zależności od koloru fotografowanego przedmiotu. Te niby lustra są fajne, ale widać na nich każdą drobinkę kurzu, pyłków i innych śmietków, więc wymagają naprawdę dużej cierpliwości...