Narodziny dziecka to szczególny czas dla rodziców maleństwa. Poproszono mnie o karteczkę gratulacyjną z okazji narodzin córki. Nie chciałam robić czegoś typowego...Po długim namyśle przypomniałam sobie, że przed laty robiłam kartkę -komodę. Właściwie cały ubiegły piątek spędziłam na  patrzeniu się na zdjęcie poprzedniej kartki i za cholerę nie mogłam sobie przypomnieć, jak ją zrobiłam. Z reguły zapisuję wymiary kartek (szczególnie tych nietypowych), wymiary kopert, jakie do niech robię oraz wymiary albumów, bo nie chce mi się ciągle od nowa mierzyć wszystkiego. Mam do tego specjalny notesik pełen zapisków z wymiarami różnych scrapowych poczynań oraz z ewentualnymi uwagami, jak to zrobić. A tym razem był lekki zonk, bo w notesie nie było opisanej tej właśnie kartki. Na domiar złego nie mogłam znaleźć pierwowzoru na Pintereście. Wreszcie po wyszukiwaniu obrazem trafiłam na opis podobnej kartki, ale okazał się on nieco niedokładny, ale jakoś sobie poradziłam.

Kartka jest dość prosta w wykonaniu, ale bardzo efektowna. To jak ozdobimy "mebelki", zależy od naszej inwencji i zasobów przydasiowych. Tym razem wykorzystałam wycięte z papieru zabawki, poprzednią kartkę ozdobiłam scrapkami. Kolor tła różowy nawiązuje do płci dziecka, bo miało być tradycyjnie. Tył kartki przeznaczony jest na życzenia, ja  dodatkowo umieściłam tu metryczkę dotyczącą dziecka i baloniki, aby było odświętnie i radośnie.

I tyle na dziś.

Pozdrawiam,
Anetta (Jamiolowo)

 Dosłownie - siedzę i czekam na wiosnę. Tak ogólnie, to lubię zimę. Lubię zimowe mroźne poranki, śnieg skrzący się w świetle ulicznych latarni, lubię ciepło domu, polarowe kocyki i grube skarpetki w kolorowe wzorki. I to wszystko jest fajne, ale kiedy trwa zbyt długo, staje się męczące i z lekka irytujące. A kiedy do anomalii pogodowych dołączają przypadłości chorobowe, to już w ogóle odechciewa się zimy i z utęsknieniem czeka na wiosnę.
W tym roku rozpoczęłam to swoje czekanie na wiosnę dość wcześnie, ale  po prostu już nie mogę patrzeć na tę zgniliznę za oknem - ciągle szaro-buro i nijako. Nie dość, że mokro, to jeszcze wietrznie... Dobra, ponarzekałam sobie na zmienności pogodowe, które są od nas całkowicie niezależne, ale od razu mi lepiej ;) Bo taką naturę już mamy, kiedy się nieco wygadamy, robi się lepiej. Też tak macie? Czy tylko ja jestem jakimś wyjątkiem?

Dzisiaj pokażę karteczkę wiosenno-ogrodową, a tak naprawdę zrobioną na pożegnanie koleżanki z pracy, która odeszła niedawno na emeryturę i zamierza zająć się przydomowym ogródkiem i wypoczynkiem.  
Kartkę zrobiłam głównie z papierów  Craft O'clock. Widzę, że motylki są od Lemoncraft. a reszty nie pamiętam, bo mam zbyt dużo papierów. Tak w ogóle, to na blogu będzie mniej prac scrapbookingowych, ponieważ coraz bardziej dryfuję w stronę frywolitki.

Powiem szczerze, scrapbooking jest fajny, decoupage też jest fajny i widowiskowy, malowanie obrazów jest fajne, robienie chust jest fajne, ale to wszystko wymaga materiałów, które gdzieś trzeba przechowywać.
Mam teraz swoją pracownię, ale czuję przesyt tym wszystkim...
Kiedy wchodzę do pracowni, czuję się przytłoczona  stertami przydasi, które może kiedyś wykorzystam, a może i nie... Patrząc na papiery, kordonki, wstążki, kwiatki i inne przydaśki, czuję wyrzuty sumienia, bo kupiłam je - wydałam pieniądze, a one sobie leżą takie bezużyteczne...
Mało tego widzę, że nadmiar czegokolwiek zabija kreatywność. Zapewne doskonale znacie ten stan niepewności - a może zrobię to, a może tamto. A może z tego, a może lepiej z tamtego... Czasami sam proces twórczy trwa stosunkowo krótko, ale zbyt długie zastanawianie się może skutecznie zniechęcić do działania. Każdy kto tworzy, zna to uczucie wahania i niepewności. Bywa ono zabójcze dla kreatywności.
Uważam, że nadmiar i wahanie to dwaj nieustraszeni pogromcy kreatywności. Strzeżcie się ich ;)

Skończyłam frywolitkową Wiosnę 2021 - właśnie się krochmali ;) Tegoroczna Wiosna, jak na razie jest w powijakach, ale  dam radę. W tym tygodniu pokażę swoje frywolitkowe urobki.

Pozdrawiam,
Anetta(Jamiolowo)

W tym roku zrobiłam kilka wielkanocno -wiosennych wianków brzozowych, które ozdobiłam zajączkami ze sklejki. Sama wycinałam te zające na wyrzynarce. Najpierw narysowałam sobie wzór, a potem cięłam. Niby są podobne, ale każdy inny, szczególnie przy uszach ponosiła mnie fantazja :D Przygotowałam też skromne stroiki - z zającem i kurą. W pracy zrobiłam również kilkanaście karteczek z jajkami i zającem w roli głównej. Jakoś w tym roku ciągnęło mnie w stronę stonowanych kolorków, niekoniecznie typowo wiosennych.

 Zrobiłam to wszystko miesiąc temu. W pracowni zostały duże skorupy "jaj", które wyprodukowałam z chłopakami z papieru, wikolu i balonów, ale niestety nie zdążyliśmy zrobić stroików, bo wszyscy trafiliśmy na kwarantannę. A potem było już tylko gorzej, bo zachorowałam... Siedzę w domu z synem w izolacji. Tak mijają nam kolejne bezsensownie spędzone święta... 

Pozdrawiam,

Anetta (Jamiolowo)

Święta minęły mi spokojnie, choć nieco dziwnie i samotnie. Zresztą zapewne większość z Was spędziła je w podobny sposób... Zdecydowanie nie służy mi zbyt długie przebywanie w domu, bo mam za dużo czasu na rozmyślania. A robótki ręczne jakoś mnie nie uspokajają...

Kiedyś na Pintereście zobaczyłam przepiękną szufladę w stylu shabby chic i tak bardzo spodobała mi się, że postanowiłam zrobić sobie podobną. Tamta była wypełniona różami, ja chciałam zrobić sobie stroik wielkanocny, więc stąd pomysł z jajem i wiosennymi kwiatami. Gęsie jajo ozdobiłam transferem wykonanym za pomocą Mod Podge'a.  Szufladę zrobiłam ze sklejki, którą przyciął mi kolega z pracy. Deseczki skleiłam wikolem i pomalowałam farbami akrylowymi (ciemną i białą). Szufladę przetarłam papierem ściernym. Przykręciłam metalowy element. Dorzuciłam nieco kwiatków, suszonego mchu, gałązki z baziami i sztucznych trawek. I tyle...

Wielkanocna karteczka

Dzisiaj pokażę prace z lutego, ale nie bardzo walentynkowe, choć na pewno z sercami. Najpierw zrobiłam czekoladownik. Tę formę bardzo lubię i dość  często robię, bo uważam, że czekoladka ładnie zapakowana jest miłym drobnym upominkiem. Potem powstało 5 kartek - w zupełnie innym stylu, ale o tym za chwilę...

Nie daj się zwieść tytułowi. O emeryturze to, co najwyżej mogę sobie pomarzyć. Przede mną jeszcze kilka ładnych lat pracy... Dzisiaj nie o moich emerytalnych planach, ale o kartce, zegarach,  i noworocznych planach...

Noworoczne plany mam dość szczupłe - w sensie dosłownym i przenośnym. Muszę się przede wszystkim zaktywizować w szerokim tego słowa znaczeniu. Zamierzam aktywizować się fizycznie, bo coś ostatnio przybywa mnie tu i ówdzie za bardzo...Zamierzam również aktywizować się blogowo i w social mediach, bo ubiegły rok, jak pisałam wcześniej, był poniżej wszelkiej krytyki.

A zamierzam te swoje plany noworoczne osiągnąć z bullet journalem. Wiem, że nie każdy jest przekonany do planowania, ale ja jestem osobą, która zawsze planuje i ma plan A i na wszelki wypadek plan B. A kiedy żaden nie wypali, zaczyna się improwizacja, która nie koniecznie kończy się sukcesem... Więc rozumiesz, dlaczego wolę być gotowa na różne ewentualności... O planowaniu i prowadzeniu bullet journala poczytasz w moim wpisie  na blogu Kreatywnym . Zapraszam do lektury:)

niestety, jeszcze nie moje... Niedawno poproszono mnie o kartkę dla współpracownika, który odchodzi na emeryturę. Więc poczyniłam takie oto karteczkowe pożegnanie z pracą zawodową. Wykorzystałam  mix papierów różnych producentów i teraz sama nie jestem pewna kolekcji, jakie są na kartce. Na pewno baza to coś z Craft&You, a wycięte dodatki pochodzą z Lemoncraft.  Kartka jest dość skromna, ale nie bardzo wiedziałam, jakie zainteresowania ma przyszły emeryt, więc postawiłam na upływ czasu i nowy rozdział w życiu. Bo to wydało mi się dość neutralne i pasujące do okoliczności.
Tą karteczką zapraszam na wyzwanie zegarowe sponsorowane przez Świat Pasji.

To tyle na dziś:) A tak przy okazji zapytam, jak  idzie supłanie frywolitkowej śnieżynki?

Pozdrawiam,
Anetta