Zbliża się marzec, więc u mnie znów pojawią się koty... Hmm...tak się zastanawiam, ale co roku właśnie o tej porze mam ochotę na lepienie i malowanie kotów. Dziwne to nieco:)

Koty, a konkretnie kotki, były różne - nie wszystkie zdążyłam uwiecznić na zdjęciach. Te ubiegłoroczne stanowiły sporą gromadkę. Ten sezon otwieram fioletową kocią pięknotą. 

Przypomnę - koty lepię z masy solnej (<--przepis), wypiekam w piekarniku kilka godzin, więc zawsze robię je na zapas w ilości hurtowej, czyli ile zmieści się na blasze. Potem wysuszone szlifuję szlifierką , co nie jest zbyt fajnym zajęciem, bo pyli się okropnie. Na koniec maluję koty akrylami i zabezpieczam werniksem. Ot i cała kocia sztuka:)

Tegoroczna ślicznota jest bardzo skromna, stąd te przymknięte oczęta i obowiązkowo musi mieć "sukieneczkę" w drobne kwiatki. Malowanie tych kwiatków to czysta przyjemność, choć można się nieco pobrudzić farbami... Fartuszek w cytrusy dopełnia całości. Mam nadzieję, że widać te cytrusy.

 A teraz małe przypomnienie pozostałych kotów, które zdążyłam sfotografować, bo niestety -niektóre jeszcze lepkie od werniksu zmieniały właściciela w tempie ekspresowym, więc nie mam ich fotek...

Fioletowym kotem zapraszam Was do kolejnego wyzwania w Art-Piaskownicy, tym razem z cyklu Kolory.

Anetta

Może tytułowy wisior to trochę zbyt duże słowo na moją skromną frywolitkową produkcję.W kolejnej lekcji nauki frywolitki z Renią i Justynką należało wykorzystać koraliki i stworzyć coś w stylu Francja elegancja.

Najpierw nie mogłam zdecydować się na wzór - nie chciałam robić kolczyków, bo rzadko je noszę, więc został wisior albo bransoletka. Ciągle trafiałam na schematy biżuterii zbyt okazałej i zbyt eleganckiej, jak na moje codzienne potrzeby. W końcu znalazłam wzór Marilee Rockley w książce Tatted Jewerly... dostępnej na Amazonie. Wisior ma wdzięczną nazwę Lacy treasure i w oryginale ma tylko 3. koraliki. 

Kolor jest wiosenny lub jesienny - w zależności od tła, na którym wisior będzie prezentowany. Moją zawieszkę zrobiłam dwoma czółenkami, a koraliki wrabiałam metodą "z szydełka", czyli bez nawlekania ich i nawijania na czółenko. A tak w ogóle nie mam mniejszych koralików, więc musi być, jak jest:) Wrabianie koralików ćwiczyłam wcześniej, ucząc się frywolitki igłowej (klik).

Wrabianie koralików ćwiczyłam wcześniej, ucząc się frywolitki igłowej, więc przypomnę niektóre z tamtych prac - głównie kolczykowe zawieszki. 

Na zakończenie chciałabym bardzo serdecznie podziękować Justynie Ł. z bloga W sieci nitek i niteczek za śliczne prezenty, które przygotowała dla mnie w ramach nagrody "komentatorskiej".

 Nie spodziewałam się tak miłego wyróżnienia, więc tym bardziej byłam zaskoczona i zachwycona przesyłką, która wczoraj do mnie dotarła. Dziękuję Justyno:)

Pozdrawiam,

Nie będę zbyt oryginalna, wstawiając dzisiaj serce, ale w końcu są Walentynki :)) Moje serce to mieszanka minimalizmu i stylu rustykalnego, żadnych kwiatków, piórek, różów i innych ozdóbek... 

Serce jest dość grube, drewniane i może sobie leżeć na boczku, ewentualnie można przymocować jakąś zawieszkę do wieszania - jak, kto woli... Serce pomalowałam pod spodem akrylami, na wierzchu widoczna jest przetarta warstwa gesso, a na koniec lakier zabezpieczający powierzchnię. Na wierzchu nakleiłam  drugie drewniane serduszko z metalowym"kwiatkiem".

Sponsorem serc i nagrody jest sklep Eko-deco.

Życzę Wam dużo miłości nie tylko w tym szczególnym dniu, ale również na co dzień...

Anetta

Jak już wspominałam, kilka dni temu  zaczęłam robić frywolitkową serwetkę według własnego pomysłu. W sieci jest dużo pięknych wzorów, mam kilka z gazet, ale chciałabym zrobić coś swojego, indywidualnego i niekoniecznie skomplikowanego, bo uważam, że stopień trudności trzeba sobie dawkować w miarę swoich umiejętności. A moje umiejętności nie należą jeszcze do jakoś wybitnie zaawansowanych.

 Początek serwetki, czyli 7 pierwszych rzędów, to wzór czajniczka  z książki Marthy Ess Tea is for Tatting. Dalsze okrążenia robię według własnej kombinacji. Chciałabym, aby ta moja pierwsza serwetkowa produkcja była zwiewna, wiosenna i ażurowa.

 (A tu możesz zobaczyć etap drugi i trzeci serwetki)

Pomiędzy rzędami przechodzę albo split chains, albo split ring, aby bez powodu nie odcinać nitki. I Cały czas zastanawiam się Co następne? Łuczek czy kółeczko?:)) Bo frywolitka to zasadniczo kombinacja łuków i kółek...

Dzisiaj będzie nietypowo, bo połączyłam dwa wyzwania - u Danutki i u Justynki, jak się domyślacie z takiego połączenia musiał wyjść decoupage z cytryną w roli głównej:))

Ozdobiłam szklany słoik po oleju kokosowym, który ma fajny, prosty kształt. Użyłam serwetki z motywem cytrusów, wycięłam przede wszystkim cytryny, limonki i kawałek różowego grejpfruta. Zostawiłam kilka zielonych listeczków, bo jakoś pozytywnie ożywiają to cytrusowe towarzystwo i polakierowałam całość. 

Na zakończenie pomalowałam biały papierowy sznurek żółtą akrylówką i dokleiłam zdekupażowany badzik w kształcie serca w kolorze różowego grejpfruta. 

Podobają mi się te kolorki, bo są bardzo radosne i energetyczne, a jeśli zapali się jakąś żółtą świeczkę zapachową , to  dosłownie czuje się  pozytywne oddziaływanie zapachu i koloru na człowieka:)

 

 Decoupagowe zadanie na luty u Justynki i Reni polegało na ozdobieniu szklanego przedmiotu, a zatem mój słoik wpisał się w tematykę lutego. Decoupage na szkle nie należy do najłatwiejszych, więc nie do końca jestem zadowolona z efektu, ale z drugiej strony - człowiek uczy się całe życie, więc nie przejmuję się zbytnio...Może kiedyś będzie lepiej...

 Jeszcze muszę pomyśleć o frywolitce u Reni...

Pozdrawiam:)

Nareszcie mogę pokazać, jak wygląda szydełkowa serweta, która nieźle mnie wymęczyła. Zaczęłam ją robić dwa miesiące temu urzeczona zdjęciem z czasopisma.  Wydawała mi się piękna, subtelna i szalenie romantyczna... Początek był spokojny - wszystko ładnie, pięknie się układało. 

Pierwszy problem pojawił się, gdy przyszedł moment, aby połączyć pierwszy element z motywem centralnym przez łączenie pikotków. Obszukałam internet, ale nigdzie nie było to wyjaśnione... Utknęłam na kilka dni. Potem rzuciłam się na przeszukiwanie forów szydełkowych i wreszcie znalazłam na forum dla seniorów radę, jak zrobić to połączenie przez pikotek. Było to nie za dobre tłumaczenie z rosyjskiego, ale najważniejsze, że oto właśnie chodziło. Mogłam szydełkować dalej.

 Kolejne schody pojawiły się przy listeczkach. Zrobienie takich karbowanych prążków zajęło mi trochę czasu i kilka nieudanych prób, zanim zaskoczyłam, o co chodzi... Wreszcie mogłam ruszyć z kopyta i zapewne się domyślacie - w tzw. międzyczasie mój zapał przez te techniczne problemy z lekka osłabł... Kiedy ostatnio wspomniałam na blogu o serwecie, Renia napisała, abym przysiadła i skończyła ją, bo niewiele zostało. Wzięłam sobie tę radę do serca:)

Pomyślałam, że zrobienie 4-5 listków będzie trwało godzinkę i po sprawie, ale minął tydzień, a ja nie zrobiłam żadnego listka. Mijał kolejny, a serwetka pomalutku zmieniała status - w mini UFO-ka. Wreszcie w ubiegłą niedzielę powiedziałam sobie dość - i w ciągu półtorej godziny było po wszystkim. 

Niestety, nie mogę zrobić zdjęcia całej serwety, więc pokazuję jak najbardziej obszerny fragment.

Cieszę się, że serwetkę mam za sobą, zapewne długo nie dam się namówić na  serwetkę z elementów, bo te zwisające nitki od spodu były dla mnie prawdziwym utrapieniem...

Obecnie robię serwetkę frywolitkową i powiem szczerze, nie wiem, co z tego wyniknie, bo kombinuję swój własny wzór. Już mam ok. 12 cm i jest -jak na razie- dobrze:)

Pozdrawiam,

 Frywolne i frywolitkowe czajniki...

Kiedyś pokazywałam fragment różowej frywolitki. Dzisiaj pokażę resztę swojej produkcji. Oto malutki serwis do kawy, a może herbaty...

Autor wzoru i sposób wykonania frywolitkowego kompletu

Całość wykonałam kordonkiem Kaja 15 w kolorze różu francuskiego, czy jak kto woli brudnego różu. Ciekawy zgaszony odcień, zgodny z upodobaniami dam z epoki wiktoriańskiej.  Wzór pochodzi z książki Marthy Ess Tea is for Tatting. W książce jest kilkanaście wzorów imbryczków, filiżanek, cukiernic, dzbanków do kawy. Oczywiście, wszystko malutkie i dopieszczone w każdym calu. Schematy poprawne i przejrzyste, opisy jasne i klarowne. I może nie zrobiłabym tego "serwisu", ale rozśmiesza mnie  reklama Teekane, gdzie wszyscy tańczą jak teapoty i kiedy zerkam na mój czajniczek, to "papa"  sama się śmieje - i z niego, i z reklamy:))

Wymiary czajnika i marzenia

Jeszcze słówko o wymiarach - czajnik  ma 12cm wysokości i 12cm w najszerszym miejscu, więc nie jest taki całkiem malutki.
Widziałam, że niektórzy dorobili "ogonki" do elementów serwisu i w ten sposób powstały zakładki do książek...Może to i dobry pomysł. Ja raczej myślałam nad dorobieniem jeszcze trzech czajników jako podkładek pod kubki. Wtedy byłby fajny komplecik i może jeszcze serwetkę do tego... Chyba się trochę za bardzo rozmarzyłam:))

Kolejne niemiłe doświadczenie z frywolitkowym wzorem...       

Zaczęłam robić serwetkę frywolitkową według polskiego wzoru udostępnionego przez autorkę, ale musiałam zrezygnować w 4. rzędzie. Kolejne rozczarowanie - nadal nie wiem, po co ktoś publikuje wzór niedopracowany i źle opisany... Muszę poszukać czegoś innego. Zaczynam podchodzić do rodzimych wzorów z dużą dozą nieufności... Sorry, za te żale...

W przyszłym tygodniu pokażę wreszcie tę wymęczoną serwetkę z listeczkami, bo już od kilku dni czeka na krochmalenie, ale wizja "miliona" szpilek do przypięcia trochę mnie przeraża:))

Pozdrawiam,
Anetta